Η ιστορία του Παναγιώτη Γιαννάκη και η κόντρα με τον Νίκο Γκάλη στο ελληνικό μπάσκετ
Είμαι ο Παναγιώτης Γιαννάκης, και με κάθε πτώση βρήκα το θάρρος να σηκωθώ ξανά. Υπήρξα αθλητής, προπονητής, πατέρας, παππούς, σύζυγος και γιος. Αποκαλύπτω την τρωτότητά μου αλλά και τη δύναμή μου στην αυτοβιογραφία μου, «Τρωτός άτρωτος», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Το βιβλίο μου βασίζεται σε μια σειρά ηχογραφήσεων και συζητήσεων με τον δημοσιογράφο Παντελή Βλαχόπουλο και εστιάζει στην χρυσή εποχή του ελληνικού μπάσκετ.
Στις σελίδες του βιβλίου, αποκαλύπτω για πρώτη φορά τη σφοδρή κόντρα που είχα με τον Νίκο Γκάλη. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την ένταση που προκλήθηκε κατά τη διάρκεια ενός αγώνα του Άρη με τον Ηρακλή στο Αλεξάνδρειο, στα μέσα της περιόδου 1986-1987. Σ’ ένα τάιμ άουτ, ο Νίκος μου ζήτησε εξηγήσεις για μια πάσα που δεν του έδωσα, προκαλώντας έτσι μια έντονη αντιπαράθεση. Ήταν μια στιγμή που σφράγισε τη σχέση μας και χρειάστηκε χρόνος για να επουλωθεί αυτή η πληγή της επικοινωνίας μας.
Όταν παίζαμε, υπήρχε μια επαγγελματική προσέγγιση και, αν και αποφεύγαμε να μιλήσουμε, επιτύχαμε να δουλέψουμε σε υψηλό επίπεδο. Ο αθλητισμός είναι μια υπόθεση πράξεων, όχι λόγων. Πάντα πίστευα ότι η ομάδα έπρεπε να προχωρά προς τα εμπρός και η συνεργασία είναι ζωτικής σημασίας. Η απογοήτευσή μου με πίκραινε, αλλά δεν ήμουν ρομπότ. Είμαι ένας κανονικός άνθρωπος που επεξεργάζεται ό,τι τον ενοχλεί και προσπαθεί να μάθει από αυτό.
Μιλώντας για την αγωνιστική μου ηθική, πάντα αναζητούσα τον τρόπο να συμβάλλω στην ομάδα μου, και σε κάποιες περιπτώσεις, αυτή η ανάγκη για συνεργασία μπορεί να προσέφερε μια έντονη ένταση. Ο Νίκος είχε την ικανότητα να σκοράρει με μια φυσικότητα που τον έκανε μοναδικό, και αυτό σήμαινε ότι έπρεπε εγώ να εστιάσω στο οργανωτικό κομμάτι του παιχνιδιού. Είναι αλήθεια ότι επενδύσαμε στην ομάδα μας και συχνά με ρωτούσαν γιατί έδινα πάσες. Έδωσα πάντα προτεραιότητα στην συνεργασία και την επιτυχία της ομάδας.
Η αυτοβιογραφία αυτή είναι μια συγκλονιστική περιγραφή της φιλίας και των αντιπαραθέσεων μου με τον Νίκο Γκάλη, αποκαλύπτοντας πτυχές που ελάχιστοι γνωρίζουν. Ο δρόμος μας μπορεί να ήταν γεμάτος προκλήσεις, αλλά η αγάπη για το μπάσκετ και η επιθυμία να ξεχωρίσουμε για την ομάδα πάντα μας ένωνε.
Πηγή: newsbeast.gr
