Προϋπολογισμοί και Αναπτύξεις: Προκλήσεις και Ευθύνες στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Αναμφίβολα, η ισοσκελισμένη κρατική προϋπολογισμός υποδηλώνει την ικανότητα ενός κράτους να χρηματοδοτήσει τη λειτουργία του χωρίς δανεισμό. Ωστόσο, υπάρχουν χώρες που τα έξοδα τους είναι δύσκολο να ισοσκελιστούν με τις εισοδηματικές τους πηγές. Αυτό συμβαίνει κυρίως όταν βρίσκονται σε ύφεση ή πρέπει να προωθήσουν μια αναπτυξιακή επανεκκίνηση, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν εξωτερικές κρίσεις ή κοινωνικές ανισορροπίες που απαιτούν σοβαρές δημοσιονομικές δαπάνες.
Ειδικότερα, η βραχυπρόθεσμη προσπάθεια για ισοσκέλιση εσόδων και εξόδων έχει ως αποτέλεσμα την υπονόμευση των προσπαθειών για εκσυγχρονισμό και βελτίωση της παραγωγικότητας, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμη οικονομική αστάθεια. Η υπερφορολόγηση για την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων μπορεί αρχικά να φέρει αύξηση στα κρατικά έσοδα, αλλά τελικά αποδυναμώνει τη χρηματοοικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων και μειώνει την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών, προκαλώντας σοβαρούς κινδύνους για τη βιώσιμη ανάπτυξη της οικονομίας.
Για το μέλλον, η χώρα θα χρειαστεί περισσότερους κρατικούς πόρους για διευρυμένες κοινωνικές ανάγκες, όπως η δημόσια υγεία και παιδεία, η επαναβιομηχάνηση και η αντιμετώπιση του brain drain, χωρίς να παραβλέπεται και η αύξηση της αμυντικής ικανότητας. Σε ένα γεωπολιτικό τοπίο όλο και πιο επικίνδυνο, με επιβράδυνση της παγκόσμιας ανάπτυξης, οι προοπτικές για μείωση φορολογικών επιβαρύνσεων φαίνονται λιγότερο ρεαλιστικές. Αντιθέτως, απαιτούνται τολμηρές μεταρρυθμίσεις στην οικονομία.
Είναι κρίσιμο να γίνουν όλες οι δυνατές προσπάθειες ώστε η χώρα να στηριχθεί στην ανάπτυξη αντί των δημοσιονομικών πλεονασμάτων. Αυτή η διαδικασία χρειάζεται κοινωνική συναίνεση και πολιτική συνεργασία, παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν. Η Ευρώπη, από την πλευρά της, πρέπει να επαναστατήσει την πολιτική της λιτότητας, παραδεχόμενη τα λάθη της και προσανατολισμένη προς την υποστήριξη των αναπτυξιακών στρατηγικών.
Επιπλέον, το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης επαναφέρει τη λιτότητα, θέτοντας νέους περιορισμούς στα κράτη μέλη, τα οποία πρέπει να εστιάσουν στη μείωση του χρέους και των ελλειμμάτων. Αυτή η πίεση ενδέχεται να επηρεάσει τα πιο αδύναμα μέλη της Ε.Ε. αρνητικά, περιορίζοντας τη δυνατότητά τους να χρηματοδοτήσουν αναπτυξιακές υποδομές.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι ηγέτες της Ε.Ε. θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους τους κινδύνους που διατρέχει το ευρωπαϊκό όραμα, όπως ανέφερε πρόσφατα ο Γάλλος Πρόεδρος Εμ. Μακρόν, υποδεικνύοντας τη σημασία της σωστής λήψης αποφάσεων σε αυτήν την κομβική στιγμή. Οπωσδήποτε, απαιτείται σημαντική κοινωνική και πολιτική συνεννόηση ώστε η Ευρώπη να συνεχίσει να είναι ελκυστική και να μην πλήττεται από τον ευρωσκεπτικισμό.
Πηγή: newsbeast.gr
